Konu B: Kişisel Kimlik Gelişimini Destekleme

Her bir çocuğun kişisel bir alanı olmalıdır.
Bu yatak odasının bir bölümü, yemeğin servis edildiği yerdeki ona özel bir sandalye ya da sadece çocuğun ve onun koruyucu annesinin açabildiği bir yatak ya da kutu olabilir.


Bebekler ve küçük çocuklar için bu, oyuncak ayı, herhangi bir oyuncak ya da belki de değerli bir t-shirt vb. gibi çocuk için özel olabilecek herhangi bir nesne olabilir. Koruyucu anneler çocuğa özel bu yeri ve kişisel eşyaları diğer çocuklardan korumaya yardımcı olurlar.


Bebeğin ya da küçük çocuğun büyüdüğünün farkına varabilmesini desteklemek için ise, aynalarla oynamak, çocuğun kendi sesini teyp kaydından duymasını sağlamak, ya da günlük etkinliklerde çekilmiş kısa video görüntülerini çocuğa izlettirmek yararlı olabilir. Böylece, çocuk kendisinin farkında olmayı sağlar ve bunun diğerlerini nasıl etkilediğini öğrenir.


Her bir çocuğun fotoğrafını kendi yatak başlarına ya da kendilerine ait herhangi bir yere yapıştırılabilir ve çocukların isimlerini parlak renkli harflerle bu yerlere yazılabilirsiniz.


Küçük çocuklar ya da daha büyükler kendilerine ait bir günlüğe sahip olabilirler. Her gün çocukla o gün olan ya da çocuğun ilgisini çeken şeyler hakkında konuşur ve çocuk sizi izlerken bunları günlüğe yazabilirsiniz. Eğer az zamanınız varsa, bunu çocukların o gün olan şeyler hakkında konuşmakta 3 dakikalık söz haklarının olduğu bir grup etkinliğine dönüştürülebilirsiniz.


Bazense çocuğun etkinliklerinin fotoğraflarını çekebilir ve onları günlüğe yapıştırabilirsiniz. Çocuğun diğerleriyle ilişkileri konusunda çocukla konuşur ve not alırsınız.

 

Çocuğun koruyucu annesi olarak çocukla onun davranışlarındaki ona özel ve kişisel şeyler, gruptaki kişilerle olan ilişkisi ve çocuğun sahip olduğu özel yetenek ve beceriler hakkında konuşabilirsiniz. Çocukla birlikte düzenli olarak onun fiziksel gelişimini ölçebilirsiniz. Örneğin, çocuğun duvara yaslanmasını sağlayarak bir kalem yardımıyla boyunu 3 ayda bir bu duvara işaretleyebilirsiniz.


Okul öncesi ve okul çağı çocukları da oluşturulması gereken özel bir bölgeye sahip olmalılardır. Bazı zamanlarda diğer çocuklar ya da koruyucu ailedeki kişilerle iletişime geçmek zorunda kalmadan yalnız kalma hakkına da sahip olmalıdırlar. Davranış bozukluğu problemi olan çocuklar için her zaman diğerleriyle iletişim içinde olmak oldukça yorucu olabilir. Onların itaatsiz olmaları nedeniyle diğerlerinden ayırmak yerine, yalnız kalabilecekleri düzenli kısa aralıklara fırsat vermek, birçok sosyal sorunu önleyebilir. Bu ara çocuğun okul ödevini yaparken ya da doğal bir fırsat doğduğunu düşündüğünüz herhangi zamanda verilebilir.


“Duvarda bir çizelge oluşturduk ve bu gerçekten işe yaradı. Her çocuk için bir hatırlatma kutusu oluşturduk. Fotoğraflar, küçük boyama kâğıtları, ayakkabılar vb. bu arada üzücü olsa da genellikle eğlenceli oluyor.”
Personel Cümlesi

 


KONTROL LISTESI


  • Koruyucu aileye yerleştirilen çocuklar neden düşük özsaygı ve evsizlik duyguları hissederler?
  • Çocuklarla birlikteyken ve onların kişisel alanlarını oluştururken onların kişilik gelişimlerini nasıl destekleyebilirsiniz?