polski
Pomaganie dzieciom w zrozumieniu pochodzenia z więcej niż jednego domu
- Sugestie działań
- Sugestie działań
|
Temat A: Chęć opieki i zdolność do opiekowania się to dwie różne rzeczy
Okażemy profesjonalnie szacunek rodzicom dziecka, gdy będziemy potrafili mówić do dziecka w ten sposób: ““Jestem przekonany/a, że twoi rodzice zawsze CHCIELI dobrze się Tobą opiekować. Ale niestety nie wszyscy rodzice SĄ W STANIE dać dziecku miłość, która pragną mu dać, niezależnie od tego, jak bardzo im na tym zależy. Chociaż cię kochają, wiesz, że mają wiele własnych życiowych problemów.” (możesz podać tutaj jakieś znane dziecku przykłady, np.”Twoja matka zaczęła pić kiedy sama była jeszcze dzieckiem, a teraz po prostu nie może przestać, chociaż się stara.“). ”Dlatego właśnie zrobili coś bardzo odpowiedzialnego i podjęli niezwykle trudną decyzję: zdecydowali się poprosić innych, żeby się tobą zaopiekowali! Być może nie zwrócili się o to wprost, ale pokazując swoje problem tak naprawdę prosili o pomoc, żeby cię ocalić – chociaż zwrócenie się o to wprost było dla nich za trudne. Tak więc twoi rodzice starali się, żeby ci było jak najlepiej. Nawet kiedy są źli czy zazdrośni w stosunku do nas i chcą, żebyś do nich wrócił/a, wiemy, że oznacza to, że cię kochają i że to, że inni się o ciebie troszczą jest dla nich trudne. W głębi duszy wiedzą, że to ich przerasta, ale pokazali ci, że chcą ci zapewnić opiekę. Nie jesteśmy na nich źli, kiedy to robią – staramy się im pomóc w zaakceptowaniu faktu, że podjęli właściwą decyzję prosząc nas o opiekę nad tobą.” |
||
|
Temat B: “Masz czworo rodziców – ale masz szczęście!”
Aby pomóc dziecku zrozumieć jego sytuację, to wyjaśnienie daje nastawienie wolne od konfliktów pomiędzy rodzicami zastępczymi a biologicznymi: “Wiesz, że masz szczęście – masz dwie matki, które pragną dać ci dobre życie i dwóch ojców, który także chcą ci dać nowe życie. Twoi rodzice zrobili coś wspaniałego: dali Ci życie, a przez dziewięć miesięcy byłeś/aś w brzuchu twojej mamy. Kiedy Twoi rodzice nie dawali rady, trafiłeś/aś pod naszą opiekę. Więc w pewnym sensie masz czworo rodziców, którzy zgodzili się Tobą opiekować. Jedni robią to, czego nie potrafią robić drudzy. Jeżeli czasami się nie zgadzamy, to tylko dlatego, że wszyscy chcemy o ciebie jak najlepiej dbać.” |
||
|
Temat C: Od “zagadki wielu źródeł” do jednej koncepcji tożsamości
Do tego działania potrzebujemy nożyczek, taśmy klejącej, dużych arkuszy papieru i różnokolorowych ołówków lub kredek. Jeżeli dziecko woli, można też lepić figurki z gliny lub z gipsu, układać coś z klocków LEGO lub wykorzystać inne materiały. To zadanie można wykonać z dziećmi od 5 do 15 lat. Może ono trwać parę dni lub tygodni i można je powtarzać, gdy dziecko będzie starsze i rozumie coś ze swojej sytuacji. Najpierw poproś dziecko (lub pomóż mu) narysować „Wszystkich ludzi, którzy kiedykolwiek się nim zajmowali” w różnych grupach na arkuszu. Każda grupa powinna być narysowana innym kolorem. Mogą to być dziadkowie, rodzice, rodzeństwo, opiekunowie z poprzednich domów/miejsc, położna i lekarz asystujący przy narodzinach, rodzice zastępczy i ich dzieci, pies lub inne zwierzę domowe, do którego dziecko jest przywiązane, sąsiad, inne dzieci w opiece zastępczej w rodzinie, koledzy ze szkoły, itp. Pomóż dziecku utworzyć tyle grup, ile jest w stanie objąć i nie spiesz się. Wybierz niektóre z pytań poniżej dla każdej grupy i zadaj je dziecku. Poproś dziecko, by odpowiedziało jednym słowem. Użyj odpowiedzi dziecka do napisania słowa lub symbol pod daną grupą.
|
||
|
SKŁADANIE UKŁADANKI „KIM JESTEM” Następnie weź nową kartkę i poproś dziecko (lub pomóż mu) o narysowanie bardzo dużej postaci samego siebie. Postać musi być tak duża, ze wypełni całą kartkę. Poproś dziecko o umieszczenie nad ta postacią swojego imienia lub symbol i powiedz: ““Teraz dowiemy się kim jesteś! Jesteśmy tym, co otrzymaliśmy w życiu od innych. Jesteśmy jak worki, które zbierają wszystkie dobre rzeczy, które dają nam ludzie. Ustalenie swojej tożsamości to ustalenie, co otrzymaliśmy od innych. Wygląda na to, że dostałeś/aś od nich wiele cudownych rzeczy! Spotkałeś/aś w życiu wielu ludzi, więc zrobimy teraz naprawdę dużą układankę!”” Weź teraz pierwszy arkusza z grupami i cechami i poproś dziecko o wycięcie każdej grupy razem ze słowem/symbolem dla każdej grupy, a następnie przyklej taśmą każdy „element układanki” na jego postaci. Dziecko powinno umieścić grupy lub osoby na swojej postaci tam, gdzie jest ich miejsce. Na przykład jeżeli ktoś je kochał, ten element powinien być umieszczony blisko serca dziecka. Jeżeli ktoś być dobrym słuchaczem, ten element powinien być umieszczony przy uszach, itp. Dziecko lub wy możecie przesuwać wycinki podczas ich umieszczenia, aby pasowały do siebie jak element układanki. Można przy tym komentować np. tak: „Gdzie twoim zdaniem powinni być rodzice zastępczy, a gdzie twoim zdaniem powinna być twoja własna rodzina? Może jeżeli zmniejszymy trochę element z rodzicami zastępczymi, zmieszczą się lepiej obok twoich rodziców?” W ten sposób pomagamy dziecku “wpasować w siebie” koncepcję rodziców i rodziców zastępczych. |
||
|
Temat D: Przemyślenia na temat procesu rozwijania tożsamości –
film “The Struggle” W przypadku starszych dziecki (mniej więcej od 10 lat) i młodzieży, wspólnym zajęciem może być oglądanie tego filmu (The Struggle). Następnie można porozmawiać o tym, co w nim mówi Suzanne – i w jaki sposób stworzyła swoją niezależną tożsamość w oparciu o doświadczenia z różnymi opiekunami, którzy się nią zajmowali. Podczas tego procesu można porozmawiać z młodym człowiekiem o tym, co myśli na tematy przedstawione przez Suzanne: Jej różnych opiekunów, rozstań, jak podobne doświadczenia wpływają na dziecko, którym się zajmujesz, jak to dziecko stara się sobie z tym radzić i budować niezależne zdanie na temat swój i innych. |
||
|
||
|
Temat E: Pomóż dziecku, którym się opiekujesz, stworzyć własną historę tożsamości
Po obejrzeniu tego filmu i rozmowie na jego temat możecie zachęcić dziecko lub młodego człowieka do nakręcenia podobnego filmy własną komórką, aparatem, itp. Może być to film o ludziach, do których był/było przywiązane. Dziecko może opisać jakie to uczucie posiadać różne źródła pochodzenia. Obejmuej to proces pogodzenia się z faktem posiadania dwóch rodzin. Jeżeli dziecko nie umie za dobrze robić filmów, niech to opisze. Można także zachęcić dziecko do pokazywania tego osobistego filmu kolegom, rodzinie lub w szkole. Wzbudźmy dumę dziecka z tego, że w tak młodym wielu jest tak doświadczone. |
||
|
CEL TYCH DZIAŁAŃ W tych działaniach chodzi zawsze o to samo: pokazać dziecku, że akceptujemy jego pochodzenie, że jesteśmy otwarci na rozmowę na ten temat i na temat problemów związanych z posiadaniem wielu źródeł tożsamości. W tym także nasze wsparcie dla dziecka czy młodego człowieka w tworzeniu i rozwijaniu pozytywnego wyobrażenia o samym sobie. Jest to proces ciągnący się latami. |