Prosimy poświęcić 15 minut (albo tyle, ile będzie konieczne) na podsumowanie tego, nad czym pracowaliście pomiędzy ostatnią sesją 5 i 6.

  • Czy udało nam się zrobić to, co sobie zaplanowaliśmy?
  • Co było łatwe do wykonania, a co trudne?
  • Czego się nauczyliśmy, robiąc to, co sobie zaplanowaliśmy?
  • Co możemy zrobić lepiej w czasie naszej dalszej pracy między sesjami?
Jak praktykować sprawowanie profesjonalnej opieki?
Jak dzieci reagują na opiekę: Wzorce Przywiązania

Kompetencje do przećwiczenia
  • Zrozumienie ciągłego równoważenia Pracy nad Zadaniami i Pracy nad Relacją.
  • Umiejętności związane z profesjonalnym zachowaniem Bezpiecznego Opiekuna.
  • Rozpoznawanie Wzorców Przywiązania: „Bezpieczny” i „Unikający”, „Ambiwalentny” i „Zdezorganizowany”.

Temat sesji
W trakcie sesji 4 pracowaliście nad zrozumieniem zachowań dotyczących przywiązania oraz sposobu zapewnienia dzieciom Bezpiecznej Podstawy przez opiekunów.


W trakcie tej sesji szkoleniowej będziecie szczegółowo analizować Zachowanie Bezpiecznego Opiekuna oraz sposób reakcji dzieci na opiekę. W jaki sposób opiekunowie powinni się zachowywać, aby dzieci czuły się bezpiecznie i mogły wchodzić w interakcje, bawić się i uczyć?


Dzieci również bardzo wcześnie uczą się radzić sobie z separacją. Indywidualne dziecko uczy się strategii radzenia sobie z separacją i stresem od swoich pierwszych opiekunów. Zasadniczo, dzieci stosują cztery sposoby radzenia sobie – strategie te zwane są Wzorcami lub Stylami Przywiązania. Będziecie ćwiczyć rozpoznawanie tych wzorców oraz zajmować się sugestiami na temat sposobu reagowania w interakcji z dzieckiem.
Cel sesji
Głównym celem sesji jest zrozumienie sposobu sprawowania profesjonalnej opieki.
Profesjonalna opieka zogniskowana jest na emocjonalnej i społecznej relacji z dzieckiem. Jednocześnie jednak musicie wykonywać dużo zadań praktycznych: zmieniać pieluchy, przygotowywać posiłki, karmić dzieci, itp. Będziecie zatem również omawiać to, w jaki sposób znaleźć równowagę między pracą nad relacją i pracą związaną z praktycznymi zadaniami.
Szczegółowo zbadamy, co jest ważne w relacji opiekun-dziecko.


Przed przybyciem do rodziny zastępczej, dziecko mogło doświadczać ze strony rodziców zaniedbywania lub przemocy, mogło mieć wielu różnych opiekunów lub zajmować się nim mógł personel zbyt zajęty i przepracowany. Z tego powodu wiele dzieci nie reaguje normalnie na opiekę i może upłynąć wiele czasu, zanim zaczną to robić. Zatem będziemy zajmować się sposobem reagowania dzieci na opiekę, ich wzorcami przywiązania oraz tym, w jaki sposób możecie reagować, aby dziecko czuło się bezpiecznie.