foster.fairstartedu.us

Çocuklarına iyi bakabilecek aileler dış etkenlerle çocuklarını koruyucu aileye verme kararı almak zorunda bırakılabilirler. Genellikle bunun nedenleri şunlardır:
 
A.     Bekar anneler, evlilik dışı hamile kalarak ailelerinden ayrılmak zorunda kalanlar ya da bir çocuğa ebeyevn olmak için çok genç olanlar.
 
B.     Travmatik durumda olan aileler: Örneğin  tecavüz edilmiş anneler, deprem, sel gibi doğal afet mağdurları, ekonomik bunalım ya da işten kovulma, ciddi fiziksel engeli olan ebeveynler ya da ebeveynlerden birinin ya da ikisinin ölümü.
 
C.     Ciddi fiziksel engellerle ve/veya erken doğum çok düşük doğum kilosuna ve birçok doğum komplikasyona sahip olarak doğan çocuğun aileleri.
 
D.    Bebeğiyle fiziksel temasa hiç girmemiş anneler: Örneğin, bebek yeni doğan ünitesine konulmuş olabilir ya da doğumdan sonra uzun süre küvezde kalmış olabilir. Doğumdan sonraki fiziksel ayrılık tüm ailelerin bebeğe bağlanmalarını zorlaştırır ve genellikle bu çocuğun reddedilmesine neden olur.
 
Sizin bu aileler hakkındaki görüşleriniz:
 
Koruyucu ailesi olduğunuz çocuğun biyolojik ailesinin genel olarak bu tanıma uygun olduğunu düşünüyor musunuz?
EVET:…  veya  HAYIR:…
 
Çocuklarını bırakmaya zorlanan ebeveynlerle genel olarak işbirliği yapmak, onların ebeveynlik becerilerine sahip oldukları ve onların durumuna saygı ve anlayış göstermeniz gerektiği anlamına gelir Bu ebeveynler çocuklarının koruyucu aileye neden ihtiyacı olduğunu anlayacak ve sizin onları destekleyebileceğiniz gibi onlar da sizi destekleyeceklerdir.
 

A.     Ebeveynlerden biri veya ikisi kendilerine bakamayacak durumda olabilir ve kendi çocuğunun bakımını az ya da çok  güvenli ve pratik bir şekilde sağlayamıyor olabilir (hala çocuklarını seviyor olsalar bile). Bu tür ailelerde bakımdan yoksun olarak büyüyen çocuklar size bağlanmakta sık sık ciddi problemler yaşarlar.(Bu konuyla ilgili 4. ve 5. Oturumlara bakabilirsiniz.)
 
B.     Gerçek babanın üvey baba ile sık sık değiştiği aileler (Anne, çocukların yanı sıra yetişkinlerle de uzun süreli ilişkiler kuramıyor olabilir). Eşine ve çocuğuna şiddet uygulayan babaların olduğu aileler. Babanın sorumsuz bir ebeveyn olduğu aileler.
 
C.     Anne ya da babanın kendisinin çocukluğunda ona aile olabilecek kimselerden mahrum kalmış olması. Duygusal olarak bu tür aileler olgunlaşmamıştır ve ebeveynden çok çocuk gibi davranırlar. Dürtüsel, randevularını hatırlamayan, yapılan anlaşmayı planlayamayan ve uygulayamayan, sosyal durumlarda nasıl davranması gerektiğini bilemeyen aileler.
 
D.    Çocuğun doğumundan üç yaşına kadar ki sürede psikiyatrik sorunlar yaşamış olan biyolojik aileler: Şizofreni, bipolar davranışlar (manik depresif), Borderline Kişilik Bozukluğu, doğumdan sonra uzun süreli ciddi depresyon (analık depresyonu) ya da doğum psikozu. Kısacası, ebeveynler psikiyatrik hastalıklarla uğraşmaktan küçük çocuklarının bakımını üstelenemezler.
 
E.     Ebeveynlerden biri ya da ikisinin alkol ya da uyuşturucu problemleri olabilir ve/veya suça bulaşmış olabilirler.
 
F.     Doğduklarından kısa bir süre sonra kalitesi düşük olan çocuk yuvalarında büyüyen ve rasgele birkaç bakıcıdan az ilgi gören aileler. Bazı çocuk yuvalarının az personeli ve güvenli bir şekilde çocuk yetiştirme problemi yaşayan ve çocuklarla duygusal ve sosyal ilişkiler kuramayan bakıcıları vardır.
 
Bu aileler hakkındaki görüşleriniz:
 
Koruyucu ailesi olduğunuz çocuğun biyolojik ailesinin genel olarak bu tanıma uygun olduğunu düşünüyor musunuz?
EVET:…  veya   HAYIR:…
 
Genelde, böyle narin (frajil) ailelerle işbirliği yapmak koruyucu aile için oldukça zordur. Çocuğun biyolojik ailesi yukarıda bahsedilen özelliklere ne kadar uyarsa, koruyucu aile ile işbirliği yapmak o kadar zorlayıcı olabilir. Narin (frajil) ailelerin sadece çocuk yetiştirmek değil karşılaştıkları her sosyal ilişkide, yetkili ve görevliler de dâhil olmak üzere, aileleriyle ve koruyucu aile ile sosyal ilişkilerinde de birçok problemleri vardır.