Temat A: Jak uświadamiamy dzieci?
Jak widać, jest wiele powodów, dla których uświadamianie dot. seksualności i zachowań seksualnych stanowi naturalną część naszej pracy z dziećmi pomimo naszych naturalnych zastrzeżeń jako opiekunów.
Rozmowa 1:1, 30 minut:
|
Najlepszym sposobem na pokonanie własnych uprzedzeń jest zrozumienie, jaki wpływ na nas mają nasze własne doświadczenia z dzieciństwa, dotyczące zachowań seksualnych i informacji na ten temat.
Przeprowadźcie ze sobą nawzajem dziesięciominutowe rozmowy:
- Ile miałaś/eś lat, kiedy zdałaś/eś sobie sprawę z zachowań seksualnych, do jakich dochodzi między dorosłymi (na przykład twoimi rodzicami)?
- Ile miałaś/eś lat, kiedy zdałaś/eś sobie sprawę z zachowań seksualnych, do jakich dochodzi między dziećmi czy nastolatkami?
- Jak to na ciebie wpłynęło (wywołało ciekawość, lęk, wstyd, rozbawiło, itd.?)
- Jak w twojej rodzinie, szkole, grupie rówieśniczej mówiło się (albo unikało rozmowy) o zachowaniach seksualnych i antykoncepcji?
- Czy takie postawy w twojej kulturze zwiążą się z poczuciem wstydu, winy, wyparcia ze świadomości?
- W jaki sposób twoi rodzice (nauczyciele, pedagodzy) przekazywali ci wiedzę na temat zachowań seksualnych i metod zabezpieczania się?
- Jakie były skutki takiego poziomu informacji dla ciebie i twoich kolegów/rówieśników?
- Czy miałaś/eś jakichś kolegów, którzy nic nie wiedzieli o antykoncepcji albo nie umieli jej stosować? Jaki to miało skutki dla ich życia i zdrowia?
Wnioski i dyskusja – 30 minut
Patrząc wstecz, na własne doświadczenia z dzieciństwa:
- Jaka wiedza na temat zachowań seksualnych jest, twoim zdaniem, najpotrzebniejsza dzieciom?
- W jakim wieku należy zacząć z nimi o tym rozmawiać?
- Jak my, jako opiekunowie, możemy przekazywać te informacje dzieciom?
- jak my, jako opiekunowie, możemy sobie nawzajem pomóc, by nie czuć skrępowania być spokojnym (przypomnijcie sobie wymiary bezpiecznych zachowań opiekunów – można je także wykorzystać rozmawiając z dziećmi i młodzieżą o seksie i antykoncepcji!)
|