Wprowadzenie tematu b: wspieranie rozwoju osobistej tożsamości

Każde dziecko powinno mieć własną przestrzeń osobistą.
Może to być część sypialni lub własne krzesło, na którym dziecko siedzi w czasie posiłków, również łóżko lub pudło, które może zostać otwarte wyłącznie przez dziecko oraz podstawowego opiekuna.
 

Przypadku niemowląt i małych dzieci może to być wyjątkowy, osobisty przedmiot np. miś, zabawka, ulubiona koszulka lub coś innego. Opiekunowie pomagają dziecku w ochronie osobistej przestrzeni i przedmiotów osobistych przed inwazją innych dzieci.
 

Aby wesprzeć niemowlę/dziecko w rozwijaniu świadomości samego siebie:
proszę bawić się przy użyciu luster, puszczać dziecku jego własny głos odtwarzany na magnetofonie lub pozwolić dziecku zobaczyć samego siebie na krótkim klipie wideo z codziennych zajęć. W ten sposób dziecko może nauczyć się bycia świadomym samego siebie i zrozumieć, w jaki sposób wpływa to na innych.
 
Zdjęcie dziecka może zostać przymocowane do jego łóżka lub w innym miejscu a imiona dzieci mogą zostać napisane kolorowymi literami.
 

W przypadku małych dzieci oraz dzieci trochę starszych:
każde dziecko może prowadzić swój pamiętnik. Każdego dnia mogą Państwo rozmawiać z dzieckiem o tym, co się danego dnia wydarzyło lub co je interesuje oraz zapisać te informacje w czasie gdy dziecko patrzy. Jeśli brakuje pracowników lub czasu, może to być działanie grupowe w czasie, którego każde dziecko ma 3 minuty na opowiadanie o przebiegu dnia.

 

Czasami mogą Państwo robić dziecku w czasie zajęć zdjęcia i umieścić je w książce. Omówione i zapisane powinny być także wszelkie informacje na temat krewnych dziecka.

 

Podstawowy opiekun może rozmawiać z dzieckiem o tym, co jest wyjątkowe i indywidualne w jego zachowaniu, w sposób, który pozwala odnieść dziecko do innych osób w grupie oraz o tym jakie szczególne talenty lub uzdolnienia posiada dziecko. W przypadku dziecka, które może być regularnie mierzone mogą Państwo np. ustawić dziecko przy ścianie i użyć ołówka do zaznaczenia wzrostu dziecka co 3 miesiące.
 

Dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym posiadają również inną przestrzeń osobistą, którą należy przewidzieć: prawo do samotności tak, aby nie musiało wchodzić w interakcje z innymi dziećmi lub opiekunami. W przypadku dzieci z problemami dotyczącymi zachowania przebywanie w towarzystwie przez cały czas może być męczące i zamiast izolowania ich z powodu nieposłuszeństwa, proszę wykorzystać krótkie regularne przerwy w czasie, których mogą one przebywać w samotności, co rozwiąże wiele problemów społecznych.
Może to wiązać się z czasem gdy dziecko rozwiązuje zadania domowe lub w każdym przypadku, gdy uważają to Państwo za naturalne.


Stworzyliśmy wykres na ścianie i działa to bardzo dobrze. Dla każdego z nich utworzyliśmy pola pamięci. Przypinamy zdjęcia, rysunki, itd. To jest takie zabawne, ale czasem i smutne.
Wypowiedź pracownika

 


LISTA KONTROLNA


  • Dlaczego dzieci umieszczone poza domem często rozwijają niską samoocenę i poczucie bezdomności?
  • Jak mogą Państwo wspierać rozwój tożsamości osobistej w sposób związany z Państwa pracą z dziećmi i organizacją ich przestrzeni osobistej?