Wprowadzenie do tematu B: Praca z bezpieczną podstawą niemowlęcia
wspomaganie zachowania poznawczego

Dopóki system przywiązania jest aktywny, niemowlę będzie poświęcało całą swoją energię na pilnowanie się opiekuna i uniknięcie separacji, a to dla malucha bardzo wyczerpujące. Z drugiej strony, wszystkie niemowlęta muszą dowiedzieć się, czym jest separacja – opiekunowie i rodzice muszą też robić inne rzeczy. Jak nauczyć dzieci, żeby nie bały się separacji z opiekunami?


Opiekun uczy dziecko rozstania bez strachu, robiąc dwie rzeczy:

  • Opiekun stopniowo uczy dziecko, czym jest separacja, żeby nie panikowało

Na przykład: opiekun kładzie dziecko spać, odchodzi, dziecko płacze, opiekun wraca i je uspokaja. Następnym razem separacja będzie trochę dłuższa itd. Można to zaobserwować rano w przedszkolu i za każdym razem, kiedy rodzic zostawia dziecko. W końcu dziecko przestaje się bać, kiedy mama wychodzi. Jeżeli wyjdzie nagle albo zruga dziecko przed wyjściem, dziecko będzie dalej płakało i panikowało.

  • Opiekun uczy również dziecko, by pamiętało opiekuna, kiedy ten znika mu z oczu.

Na przykład można zobaczyć, jak opiekun bawi się z dzieckiem w zasłanianie twarzy albo w chowanego. Opiekun śmieje się i znika za drzwiami na krótką chwilę, po czym wraca, zanim dziecko za bardzo się wystraszy. W ten sposób dziecko uczy się, że „on tam jest, nawet kiedy go nie widzę“. To pomaga dziecku poczuć się pewnie, nawet kiedy opiekun wychodzi na chwilę.



Jako profesjonaliści, powinniście być z niemowlęciem/małym dzieckiem i powtarzać te dwa sposoby uczenia dziecka spokojnej separacji.